In het ‘Jommeke’-universum lijkt de tijd te hebben stilgestaan. De karakters zijn anno 2014 nog steeds dezelfde, technologische snufjes als smartphones en laptops ontbreken in de verhalen en de tekeningen ogen nog steeds erg eenvoudig. Iedereen wil vrienden met elkaar zijn, uitgezonderd enkele deugnieten. Deze snoodaards krijgen uiteindelijk hun verdiende straf. Een happy én belerend slot, dus.
In Prins carnaval is het al carnaval dat de klokt slaat. Al van op de eerste pagina weerklinkt een welgemeend ‘alaaf’. In café ‘De zatte prins’ houdt een groepje senioren, het carnavalscomité van Zonnedorp, een vergadering over wie de volgende Prins Carnaval wordt. Dit is een belangrijke functie, want de Prins staat voor een dag aan het roer in Zonnedorp. Het comité biedt na rijp overleg Teofiel, Jommekes vader, de titel aan, maar deze legt het aanbod vriendelijk doch kordaat naast zich neer. Flip (de papegaai) hoort van het voorstel, ziet dat leuke kostuum en de bijgaande glorie wel zitten en tot ieders verbazing stelt hij zichzelf kandidaat. Aangezien er geen anderen zijn, gaat het comité hiermee akkoord. Maar dan stelt ook Anatool zich kandidaat. Opeens heeft Zonnedorp twee kandidaten voor dezelfde titel. Het carnavalscomité neemt hierop een wijs besluit: Anatool en Flip moeten beiden hun eigen stoet organiseren en wie de meeste aanhangers heeft, wordt Prins Carnaval. Dat Anatool zoals we vaker een verborgen agenda heeft, hoeft niet te verbazen. Wat volgt is een carnavalesk avontuur. [Elke Beckers] Verberg tekst

Al sinds 1955 verschijnen de stripavonturen van Jommeke, zijn vriendje Filiberke en de sprekende (en denkende) papegaai Flip. Het zijn simpele verhalen met een prettige dosis spanning en actie en een goede afloop. Ze zullen de doelgroep aanspreken. De tekeningen zijn helder en overzichtelijk met een goed aansluitende inkleuring en duidelijke lettering. Dat deze strip vooral in België zeer populair is, wordt een enkele keer duidelijk door het taalgebruik. Vanaf ca. 7 jaar.